آیا با ام ار آی میتوان سنگ کلیه را تشخیص داد یا نه ؟

تشخیص سنگ کلیه با ام ار ای

برای تشخیص سنگ کلیه می توان از انواع ابزارهای رادیولوژیک استفاده کرد.

یک رادیوگرافی ساده هم در تشخیص سنگ کلیه که یکی از بیماری های کلیوی می باشد، بسیار موثر است. آزمایش های مختلفی که برای تشخیص بیماری های کلیوی استفاده می شوند به شرح زیرند :

رادیوگرافی ساده :

با این روش سنگ های کلیه بررسی می شوند گاه حتی اندازه و شکل سنگ ها را هم نشان می دهند.

اوروگرافی داخل وریدی (IVU) :

اوروگرافی برای ارزیابی اندازه و شکل کلیه و ارزیابی لگن و عروق اطراف آن استفده می شود(لوله هایی که از کلیه ها به مثان هدایت می شوند). طوری که در این آزمایش از ماده ای استفاده می شود که عوارض جانبی جدی مثل نارسایی کبد را نشان می دهند.

آنژیوگرافی :

این تکنیک هم از ماده ای که در IVU استفاده می شد، استفاده می کند. اما اطلاعات دقیق تر و بیشتری از عروق خونی در اختیار قرار می دهد. با آنژیوگرام به ارزیابی و بررسی شریان های کلیه و نارسایی آن ها پرداخته می شود. اینکه خون به درستی به کلیه ها می رسد یا خیر. همانند تشخیص بیماری کرونر قلبی.

سونوگرافی یا اولتراسوند :

در اولتراسوند یا سونوگرافی کلیه های فرد بررسی می شوند. اندازه و شکل سنگ های کلیه بررسی می شود. حتی در صورت وجود تومور، بیماری های مادرزادی، تورم و یا انسداد جریان ادرار، توسط سونوگرافی قابل تشخیص می باشد. تکنولوژی جدیدتری هم به نام کالر داپلر می باشد که برای بررسی لخته شدن خون، تنگی عروق، شبه آنوریسم در کلیه های پیونده شده استفاده می شود.

سی تی اسکن :

این روش هم عکسبرداری دیجیتالی می باشد. بهترین کاربرد این روش تشخیص سنگ های کلیه یا تومور می باشد. با سی تی اسکن جزییات بیشتری در عکسبرداری دیده می شود، اما امکان خطرات تابش اشعه، گاها ماده ای که برای تصویربرداری تزریق می شود، همه این ها خودشان ممکن است به کلیه ها آسیب بزنند.

ام آر آی :

ام آر آی شامل یک آهنربای بسیار قوی و بزرگی می باشد. یون های هیدروژنی هم که در بدن می باشند برای گرفتن تصاویری از بخش های مختلف بدن استفاده می شوند. اما برای کلیه، ام ار ای هم همانند سی تی اسکن اطلاعات مشابهی را در اختیار بیمار قرار می دهد