تکنیک هایی که در رادیولوژی تشخیصی استفاده می شود!
تصویربرداری تشخیصی همچنین تصویربرداری پزشکی نامیده می شود. در این تصویربرداری از تابش الکترومغناطیس استفاده می شود تا تصاویری از ساختار داخلی بدن انسان به منظور تشخیص دقیق تولید شود. تصویربرداری تشخیصی تقریبا مثل رادیولوژی می باشد، که شاخه ای از پزشکی می باشد و با استفاده از اشعه ها برای تشخیص و درمان بیماری ها استفاده می شود.
اشعه ایکس که اولین نوع آن در سال ۱۹۸۵ برای تولید تصاویر داخلی بدن استفاده شد، از بافت های بدن عبور کرده و به صورت فیلم های تیره و تاریکی دیده می شود. فاکتور محدود کننده ای در اشعه های ایکس می باشد که به تنهایی برای تشخیص عدم توانایی بین بافت های نرم استفاده می شود. به عبارتی برای دیدن اجسام در فیلم تولید شده، کنتراست تن ها مهم است. برای رسیدن به چنین کنتراستی، مایعی یا گازی نسبتا اشباع شده به بدن تزریق می شود که برای وضوح بهتر تصاویر گرفته شده با اشعه ایکس می باشند.
این ماده یا از طریق رگ های خونی یا عروق لنفاوی به بدن تزریق می شود. یا اینکه به صورت خوردنی استفاده می شود. به دنبال همین رویه تصاویری از شریان ها، وریدها در آنزیوگرافی، یا عبور و مرور خون در قلب، کانال های کلیه، صفرا و غیره گرفته می شود.
