آیا سرطان استخوان را با رادیولوژی مشخص می شود؟

 

تشخیص سرطان استخوان با رادیولوژی

علائم بیمار، معاینات فیزیکی و نتایج آزمایشات تصویربرداری، یا آزمایشات خون ممکن است برای تشخیص سرطان استخوان پیشنهاد شوند. اما در بیشتر موارد پزشکان باید این شک و شبهه در معاینات بافتی یا نمونه سلولی زیر میکروسکوپ را تعیین کنند. (که با نام بیوپسی شناخته شده است)

 

دیگر بیماری هایی مثل عفونت استخوان، می تواند منجر به علائمی شود و حتی نتیجه تصویربرداری ها هم ممکن است با سرطان استخوان اشتباه گرفته شود. تشخیص دقیق تومور استخوانی اغلب به ترکیب اطلاعات درباره آن محل بستگی دارد. (چه استخوانی آسیب دیده است و حتی چه بخشی از استخوان شامل می شود). می تواند زیر میکروسکوپ دیده شود یا با تصاویر ایکس ری دیده شود.

به خاطر اینکه متاستاز یک استخوان می تواند علائم مشابهی داشته باشد، مثل تومور اولیه استخوان. بسیاری از پزشکان نیاز به بیوپسی برای تشخیص متاستاز اولیه استخوان دارند. بعد از آن متاستازهای اضافی استخوان نیاز می باشد که معمولا بر اساس تصاویر ایکس ری و دیگر آزمایشات تصویربرداری تشخیص داده می شود.

آزمایشات تصویربرداری برای تشخیص سرطان استخوان :

اشعه ایکس

اکثر سرطان های استخوانی با تصاویر ایکس ری نشان داده می شوند. استخوان در محل سرطانی ممکن است به جای جامد بودن شفافتر به نظر برسد. سرطان می تواند همانند یک سوراخ در استخوان دیده شود. گاه پزشکان می توانند تومور را اطراف استخوان ببینند که ممکن است به بافت های نزدیکش هم سرایت کرده باشد. (مثل ماهیچه ها یا چربی) رادیولوژیست اغلب می گوید که تومور است یا خیر، به هر حال در تصویربرداری اشعه ایکس دیده می شود. اما تنها بیوپسی به طور قطع تعیین می کند که سرطان می باشد یا خیر. تصویربرداری اشعه ایکس هم از قفسه سینه نیز گرفته می شود، به دلیل اینکه دیده شود آیا سرطان استخوان به ریه ها سرایت کرده است یا خیر.

سی تی اسکن

سی تی اسکن هم به تشخیص شروع سرطان کمک می کند. همچنین می تواند برای تشخیص اینکه به ریه ها یا دیگر ارگان های بدن رسیده یا خیر، مفید باشد. این اسکن ها گره های لنفاوی و اندام های دور را نشان می دهند که سرطان متاستاتیک می تواند دیده شود.

همچنین این سی تی اسکن ها برای هدایت دقیق سوزن بیوپسی نیز به محل متاستاز مشکوک استفاده می شوند. برای این پروسه بیمار روی تخت سی تی اسکن قرار می گیرد، در حالی که رادیولوژیست سوزن بیوپسی را به محل مشکوک وارد می کند. سی تی اسکن ها تکرار می شوند تا زمانی که پزشک از قرارگیری سوزن مطمئن شود.

ام ار آی

ام آر آی هم اغلب بهترین تست برای تشخیص تومور استخوان می باشد. همچنین برای بررسی مغز و نخاع مفید می باشند. اسکن های ام ار ای کمی از سی تی اسکن سخت تر می باشند. اول اینکه کمی طول می کشد، اغلب بالای یک ساعت می کشد. همچنین مجبورید داخل یک لوله جا بگیرید، که محدود می باشد، و معمولا هم بیمار از آن می ترسد.(کلاستروفوبیا یا ترس از فضاهای محصور و بسته). این دستگاه مقداری سرو صدا هم دارد که شاید آزاردهنده باشد. برخی جاها هدفون می دهند تا بیمار به موزیک گوش کند تا زمانی که بیرون بیاید.

اسکن استخوان رادیونوکلئید

این پروسه به نمایش اینکه سرطان در دیگر استخوان های بدن پخش شده است کمک می کند. همچنین متاستاز را راحت تر از تصویربرداری اشعه ایکس پیدا می کند. اسکن های استخوان همچنین می توانند نشان دهند که چقدر سرطان اولیه استخوان را از بین برده است.

برای این آزمایش به بیمار مواد رادیواکتیو به نام فسفونات تکنسیوم تزریق می شود. مقدار رادیواکتیوی که استفاده می شود خیلی پایین است و عوارض بلند مدت ندارد. این ماده به خاطر سلولهای بیمار استخوانی در داخل استخوان استفاده می شوند. اطراف استخوان بیمار شده در اسکن استخوان یا به صورت متراکم، یا خاکستری و سیاه، و یا با نام “هات اسپات” دیده می شوند. این مناطق سرطان متاستاتیک را نشان می دهند، اما آرتریت، عفونت و یا سایر بیماری های استخوانی الگوهای مشابهی دارند. برای تمایز بین این شرایط، تیم مراقبت از سرطان ممکن است از آزمایش های تصویربرداری دیگر یا بیوپسی استخوان استفاده کند.